Spinazie in Denemarken...

Weetje van de dag: Spinazie in Denemarken smaakt anders dan spinazie in Nederland (en helaas niet lekkerder).

Vier dagen inmiddels. Vier dagen 'woon' ik nu in Virum, Denemarken. Voor de mensen die het niet weten. Virum ligt ongeveer 15 km boven Kopenhagen. Zondagavond 21.10 landde mijn vliegtuig op Copenhagen Airport. De sleutel voor mijn nieuwe onderkomen kon ik pas de dag erna ophalen, dus op naar mijn geboekte hostel, met de metro. Zou ongeveer een kwartiertje duren, dus tijd genoeg om mijn boekingspapieren en routebeschrijving uit mijn tas te vissen. *Hartaanval* op mijn boeking stond: Check je in na 9 uur 's avonds, moet je het gehele bedrag vooraf betalen, anders kan je boeking worden afgegeven. Heb ik weer, nu was het vooral zaak dat ik zo snel mogelijk bij mijn hostel kwam! En maar hopen dat de boeking nog stond. Vanaf het metrostation was het nog ongeveer 10 minuten lopen, althans dat zei de site. Stond ook een mooie routebeschrijving op dus dat moest goed komen. Helaas was ik verdwaald op het moment dat ik de metro uitstapte. "Steek de straat over" is in mijn ogen niet een erg handige beschrijving wanneer je een metro station uitkomt dat in het midden van een kruispunt staat. Gelukkig hoefde ik maar 2 mensen te vragen voor iemand mij kon wijzen welke straat ik nou over moest steken. Dus ik ging op weg met mijn 22 kg wegende koffer. Wisten jullie dat Kopenhagen helemaal vol ligt met kinderkopjes? Nee, ik ook niet.. Nu wel. (Ik heb letterlijk nog twee dagen last gehad van mij pols, maar dat is een ander verhaal). Ik met mijn loodzware koffer achter me aan over de kinderkopjes naar mijn hostel strompelen (had ik al verteld dat het regende? :O). Natuurlijk kon ik het niet vinden en van de mensen die ik vroeg waren er maar liefst 5 die me konden helpen. Ze waren het alleen allemaal niet met elkaar eens... Uiteindelijk wist iemand écht waar ik naartoe moest en voelde ik me toch even een beetje gelukkig. Het hostel zelf was prima, al is slapen met 10 man op een kamer niet echt geweldig (je kunt je níét voorstellen wat voor geluiden sommige mensen 's nachts maken). Dus na twee uur slaap ging de volgende ochtend weer, met mijn loodzware koffer over de kinderkopjes, terug naar het metrostation (wat ook een treinstation is) om de trein te pakken naar Kongens Lyngby. Kongens Lyngby ligt tussen Kopenhagen en Virum in en dat is ook het dorp waar DTU (Danmarks Tekniske Universitet) ligt, de plaats waar ik dus de komende 11 weken stage ga lopen. Nu was ik onderweg naar de campus om de sleutel voor mijn kamer op te halen en mijn eerste stage gesprek te hebben met mijn stage begeleider. Gelukkig, kwam ik op het station van Kongens Lyngby een aardige jongen tegen die me de weg heeft gewezen naar het kantoor waar ik mijn sleutel kon halen (nadat we met de bus moesten en ik mijn koffer weer over de kinderkopjes moest slepen). Toen naar mijn begeleider die na een gesprek gelukkig zo aardig was om mij met de auto naar mijn nieuwe onderkomen te brengen.

Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat ik tegen de tijd dat ik daar was echt helemaal opgebrand was en ik erg gelukkig was dat ik naar mijn eigen plekje kon waar het rustig zou zijn en ik lekker kon slapen... Eenmaal binnengekomen had ik wel een beetje dorst en wilde ik graag een glaasje water drinken. Echter, toen ik een glas wilde pakken en dit letterlijk vast bleef plakken aan de kast, besloot ik dat ik ook nog wel een tijdje uit mijn flesje kon drinken. Mijn humeur was op dat moment ver beneden het nulpunt en het huilen stond me nader dan het lachen. Ik ben in bed gekropen met een serie op mij laptop en na een uur uitgerust te hebben besloot ik dat ik me niet aan moest stellen en ben ik naar de supermarkt gelopen om afwasmiddel en poetsspullen te halen. Het is nog lang niet schoon op mijn kamer (want gadverdamme wat was het hier smerig), maar na mijn klacht heeft de universiteit besloten dat ze morgen iemand sturen om mijn kamer helemaal schoon te maken! Maandagnacht was ik blij dat ik in bed lag, want het was een zware dag geweest en ik keek uit naar een hele nacht slaap! Helaas, het mocht niet zo zijn. Om 1 uur werd ik wakker en was ik ziek! De rest van de dag ben ik maar in bed blijven liggen en naarmate de dag vorderde ging het gelukkig beter!

Dit klinkt nog allemaal niet erg opwekkend helaas. Gelukkig was ik gisteren weer beter en heb ik lekker de hele dag gewerkt in (jawel!) mijn eigen kantoor op de universiteit en ook vandaag ben ik daar de hele dag geweest. Het werk op de universiteit is echt geweldig. Ze hebben hier een heel andere focus dan ik gewend ben op in Nijmegen en daardoor is het heel uitdagend. Het is dus inmiddels donderdag en na morgen zit mijn eerste werkweek er al op! Het is tot nu toe nog niet gemakkelijk, maar ik weet zeker dat mijn tijd hier mij (en zeker mijn werk) erg goed gaat doen!